A basszusreflex kabinet egy olyan rezonancia rendszer, amelynél a „dobozban” lévő levegő egy nyíláson keresztül távozik a hallgatótérbe. A specifikus frekvencia- és impulzus jellemzők elérése érdekében meg kell határozni egy adott burkolat térfogatot és rezonancia frekvenciát. Minél nagyobb a levegő tömege, annál kisebb a rezonanciafrekvencia, de például a tömeg megduplázása körülbelül 1,41-gyel csökkenti a rezonancia frekvenciát. Ez minden mechanikai rezonancia-frekvenciájának általános képletéből adódik. A rezonanciafrekvencia többek között attól is függ, hogy hangerőben nem redukálhatunk mindent egy adott rezonanciafrekvencia feltételére. Egy basszus-reflex rendszer nemcsak a kabinet rezonancia rendszerét jelenti, hanem a benne lévő hangszórókat is, amik egy külön rezonancia rendszert alkotnak. A hangszórók ki vannak téve a burkolat hatásának, mind a rezonanciafrekvencia, mind pedig a hangerő hatásának. A hangszórók érzékenysége és frekvencia jellemzői valamint a membránok felülete szintén befolyásolja a rezonanciát. Ily módon a rezonancia rendszerek meglehetősen összetett kapcsolata jön létre. Nincs egyetlen ideális módja a kölcsönhatásuknak, azaz egy adott hangszóróhoz és paramétereihez, a ház egyetlen térfogatához és a basszusreflex rezonancia frekvenciájához. Egyes hangolások alacsonyabb vágási frekvenciákat, mások jobb impulzusválaszokat biztosítanak.
Másik kérdés a hangszóró túl nagy amplitúdó elleni védelme – amit jobban szolgál a kis hangerő, vagy a már említett kompresszió csökkentés – a nagy nyílásfelület mindenképpen segít. Ezen területek mindegyike nagyon hosszú távon fejleszthető, ezért nem szabad elhamarkodott következtetéseket levonni. Kössünk kompromisszumot a frekvencia- és impulzus jellemzők valamint a kompresszió tekintetében! Ezért egy ideális hangolás helyett érdemesebb az elfogadható megoldások köréről beszélni – a térfogat tartománya, a rezonancia frekvencia, a különféle alagút méretek – amelyek határai szintén nem élesek. Minden a felhasznált hangszórók paramétereiből adódik, a konkrét megoldás választása pedig a preferenciáktól függ. Ezek viszont nemcsak a mi ”ideáljainkon” és audiofil nézeteinken múlnak, nevezetesen, hogy az impulzusválasz felsőbbrendű-e az alsó határ-frekvenciával szemben, hanem attól is, hogy a hangszórókat milyen körülmények között helyezik el és hallgatják.
A különböző hangolások akkor lesznek optimálisak ha a hangsugárzókat a falakhoz képest távolabbra helyezzük. A végeredményt erősen befolyásolja a helyiség akusztikája, és az erősítő egy bizonyos paramétere, nevezetesen a csillapítási tényező. A tervezőknek és a felhasználóknak is tisztában kell lenniük ezekkel a változókkal, kihasználni a lehetőségeket, és még olyan „szerkezeteket” is módosítani, amelyeket maga a gyártó szerelt fel, de érzékenyek a kísérletekre. A legegyszerűbb és legradikálisabb módja a basszus-reflex alagút lezárása. Elméletileg a zárt kabinet jobb impulzus választ ad, de ennek az ötletnek nem szabad túl nagy jelentőséget tulajdonítani, a basszusreflex ebből a szempontból is jó lehet. A kabinet rezonancia rendszerének kikapcsolása mindig hangnyomás esést eredményez az alacsony frekvenciás tartományban, kivéve a legalacsonyabb frekvenciákat, amelyek jóval a basszusreflex rezonancia-frekvencia alatt vannak. Ha egy hangsugárzó jó minőségű hangszórókra épül és jól be van hangolva, akkor jó „szabályozást” tart fenn, és a reflex-nyílás bezárása általában sokkal több veszteséggel jár, mint haszna lenne – a karakterisztika sokkal korábban kezd csökkenni, egyszerűen túl kevés lesz a basszus.
Vannak olyan basszus-reflex hangsugárzók, amelyeket lehet a falhoz helyezni (még akkor is, ha a hátulján van a nyílás). Vannak fordított helyzetek is, amikor nemcsak a faltól kell távolodni (akkor is, ha a nyílás elöl van), mert még távolabb is (túl) erős basszust generálnak. Ennek számos független és egymással összefüggő oka lehet.
1. A „közép-basszust” erősítő basszusreflex sajátos hangolásából adódik, amelyet a tervező tudatosan választott meg, hogy megfelelő erősségét biztosítsa nagyobb helyiségekben.
2. A teljes átviteli karakterisztika hangolásából, aminek persze szerepe van a keresztváltóban, még egy „jól” hangolt basszusreflex esetében is, ha tompa közép-magas tartomány kíséri, viszonylag túl hangosan szól.
3. A túl kicsi kabinet térfogat okozta szuboptimális hangolás vagy a túl magas hangerő. Ez gyakori az állványra szerelt kiviteleknél, amelyek a „monitorok” rajongóinak reményeivel ellentétben ezért felerősített közép- és felső basszussal rendelkeznek.
4. Gyenge hangszórók, gyenge mágneses rendszerekkel, a rezonancia rendszer magas Q-értékével, amelyek elméletileg nem alkalmasak basszusreflexben való használatra. A gyakorlatban gyakran használják népszerű, alacsony költségű hangsugárzókban, és hacsak nincsenek nagyon alacsonyra hangolva (ami lehet, hogy nem könnyű), a magasabb basszust is megerősítik.
A fent említett jelenségek halmozódhatnak (gyenge hangszóró túl kicsi és magasra hangolt kabinetben stb.) „ideges” és túl dús basszust adva, tönkretéve az összes nagyon eltérő hangzású bass-reflex hangsugárzó hírnevét. Létezik egy másik mély-reflex rendszer fajta, több nyílású – még ha ezek különböző méretűek is – egy kamrával, egyetlen alapvető rezonancia frekvenciára hangolva. Egyes tervezők próbálkoznak több olyan rezonancia frekvenciát létrehozni, amelyek simán kiegészítik egymást, erősen markáns rezonancia nélkül jobban kiegyensúlyozott karakterisztikát hoznak létre. Ezenkívül a különböző rezonancia frekvenciákkal való kombinálás, amely több kamra használata esetén lehetséges (több mélysugárzó esetén független), kockázatos, mert a fázis jellemzőik eltérhetnek, és ennek eredményeként az egyenletesség helyett létrejön a frekvencia- és az impulzusválasz romlása. Van egy nagyon kényelmes változat is a nyílásterület csökkentésére, amely magában foglalja például az egyik kamrából vezető két nyílás egyikének bezárását. Ilyen megoldások a közelmúltban két kivitelben is megjelentek.
A basszusreflex dugó alkalmazása egy nagyon egyszerű és hatékony módszer, mellyel finom és jelentős változtatásokat is végrehajthatunk. Gyakorlatilag szinte költségmentesen és visszafordíthatóan kísérletezhetünk különféle habokkal és egyéb anyagokkal. Ha csak egy alagút vezet ki a házból, azt egy habból, filcből vagy gumiból készült hengerrel részlegesen le lehet zárni. A stresszmentes szórakozáshoz meg kell szabadulni attól a hittől, hogy a cég által mellékelt dugó-anyag a legjobb; különböző akusztikai helyzetekben egy másik akár objektíve is megfelelőbb lehet. A gyakorlatban nem áll fenn a rendszer „elhangolódásának” veszélye, ami rosszabb impulzusválaszt, lendületet és dübörgést eredményezne. A nyílás zárásával csak egy irányban tudunk hatni – csökkenteni a basszus szintet, mert mint már megfigyeltük, ez nem csak a rezonancia rendszert csillapítja, hanem csökkenti a rendszer rezonancia frekvenciáját is. (az alagút területének csökkentése).
Valójában a bass reflex rendszerű hangsugárzókban gyakrabban túl sok a basszus, mint túl kevés.